Γεια σου Κώστα.
Αναφερόμενος σε ένα δύσκολο θέμα, όπως είναι η κατάρα του Θεού της Βίβλου, αναγνωρίζω ότι
χρειάζεται να εκτιμηθούν και να κατανοηθούν οι κοινωνικές και πολιτισμικές
συνθήκες της αρχαίας εκείνης εποχής. Πρέπει να κατανοηθεί η ιδιαιτερότητα του
Εβραϊκού λαού και η σχέση που ανέπτυξε με τον Θεό της βίβλου μέσω των προφητών
κατά την ιστορική του διαδρομή.
Δυστυχώς όμως οι σημερινοί χριστιανοί και οι
Ιουδαίοι δεν αναγνωρίζουν αυτές τις ιδιαιτερότητες αλλά επιβάλλουν στον
σύγχρονο πολιτισμό τις ιδέες και τα συναισθήματα μιας αρχαίας εποχής
αβασάνιστα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχουν στον ψυχισμό της
ανθρωπότητας. Επιβάλλουν λοιπόν την θεοπνευστία της βίβλου, και αναφέρονται
στην αγία Γραφή ως το τελειότερο εγχειρίδιο χρήσης της θεϊκής βούλησης.
Η επιστήμη έχει
αποδείξει πλέον ότι μονάχα συμβολικά θα μπορούσαμε να αποδεχθούμε τις ιστορίες
της βίβλου περί δημιουργίας. Η βίβλος είναι μια συλλογή μύθων. Η θρησκεία της
βίβλου παραμένει στην μαγική θεώρηση της θρησκείας, όπου ο ιερέας προσεύχεται
για την καταστροφή του εχθρού και με κατάρες παρακαλεί τα πνεύματα να τον
βοηθήσουν στο καταστροφικό του έργο. Εφόσον η ανθρωπότητα έχει μετακινηθεί από
την εποχή των αιματηρών θυσιών, η λατρεία της βίβλου είναι πλέον ανεπαρκής και
ακατανόητη. Εκείνο που χρειάζεται είναι να κατανοήσουμε τα ψυχικά δεδομένα που
έχουμε κληρονομήσει από τις αρχαίες θρησκείες, να τα αναγνωρίσουμε μέσα στο
ασυνείδητο μας και τις συμπεριφορές μας ώστε να δημιουργήσουμε μια νέα σχέση
ξεκάθαρη και χρήσιμη με τον εσωτερικό, πνευματικό μας κόσμο και να
ελευθερωθούμε από την φυλακή που το ασυνείδητο έχει χτίσει για μας.
Η άρνηση αυτής της
πραγματικότητας, είναι παρομοίως επιζήμια, όπως προσπαθεί να κάνει ο αθεϊσμός,
εφόσον τα ασυνείδητα δεδομένα είναι εκεί ισχυρά, και καθορίζουν την συμπεριφορά
μας και τον τρόπο σκέψεως μας. Η θρησκεία οφείλει να είναι ο θεσμός εκείνος που
θα εξωτερικεύσει με τον καλύτερο τρόπο αυτή την ψυχική δύναμη της ανθρωπότητας
και όχι ο θεσμός που θα λειτουργεί ως η φυλακή του ανθρώπινου νου και τα δεσμά
της ανθρώπινης καρδιάς.
Ο θεοί μας ή αν
θέλετε, ο Θεός μας, δεν μπορεί να ειδωθεί ως μια απόλυτα αυτόνομη, ξεχωριστή
από την ανθρωπότητα και την φύση οντότητα αλλά ως μια δύναμη που εκφράζεται
μέσα από μας και από την φύση, η οποία είναι ο καθρέπτης της δικής μας
δραστηριότητας. Τουλάχιστον στο πρώτο επίπεδο επικοινωνίας με τον πνευματικό
μας κόσμο, θα αντιμετωπίσουμε τον άγνωστο εαυτό μας, το μέρος εκείνο του Θεού
που μας εκφράζει. Τον φύλακα άγγελο μας. Η δική μας αλήθεια, η δική μας
αγνότητα, η δική μας καθαρότητα, το δικό μας φως είναι η δύναμη του, μια δύναμη
που μπορεί να μας οδηγήσει στην λύση του αινίγματος της ζωής μας και να
εξημερώσει τα πάθη μας, τα οποία είναι κρυμμένα βαθιά μέσα μας, στο πεπρωμένο
μας, στα χρόνια του παρελθόντος, στις περασμένες μας ζωές. Το συνειδητό δεν
μπορεί να απορρίπτει το ασυνείδητο με μια δειλή και αδιάφορη στάση αλλά είναι
αναγκαίο το συνειδητό να έρθει σε κοινωνία με το ασυνείδητο και αυτή ήταν η
εργασία των θρησκειών από την αρχαία εποχή. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως είναι
ανάγκη να θεραπεύσουμε τους θεούς μας, να τους επιτρέψουμε να ζήσουν μαζί μας,
να κατοικίσουν ανάμεσα μας και να μεταλλαχθούν από τις σκοτεινές εκείνες
δαιμονικές φιγούρες του παρελθόντος, τις βασανισμένες και οργισμένες μαγικές
δυνάμεις, σε φωτεινές οντότητες που θα δημιουργήσουν τον νέο κόσμο για μια
ειρηνική ανθρωπότητα.
Αναγνωρίζω την ανάγκη να δούμε την ιστορία των θρησκειών με μια
ψυχαναλυτική προοπτική, όπως έκανε ο Φρόυντ και ο Κάρλ Γιουνγκ. Δεν θέλω να
προσδώσω στα κείμενα αυτά, εθνικιστικό, θρησκευτικό ή καθαρά ιστορικό
ενδιαφέρον. Για μένα πρώτιστη σημασία έχει η ανθρώπινη ψυχολογία και το
πεπρωμένο που έχει δημιουργηθεί. Είναι όμως απαραίτητο να γνωρίσουμε τα
πραγματικά γεγονότα, να δούμε από κοντά εκείνα που έχουν μεγαλύτερη σημασία, να
μην τα αποφύγουμε επειδή δεν συμφέρει την εθνικιστική ή θρησκευτική άποψη που
με πονηρία έχουμε κατασκευάσει για τον εαυτό μας, αλλά να τα αποδεχθούμε και να
τα κατανοήσουμε.
ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Διαβάστε επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου